Author: KLK

Rzetelna lista autorów publikacji powinna być konstruowana z najwyższą starannością i winna potwierdzać rzeczywisty wkład naukowy osób zaangażowanych w tworzenie manuskryptu.

Dla rozwoju kariery naukowca bardzo istotna jest tzw. „publikowalność naukowa”. Zadaniem artykułu przeglądowego jest integracja i interpretacja dotychczasowych wyników oryginalnych badań naukowych.

W posługiwaniu się raportami wygenerowanymi przez narzędzia SDS jest wymagane pewne doświadczenie. Niski SC% może ukrywać fakt, że całe zdanie zostało dosłownie wzięte z innej, niezacytowanej pracy, podczas gdy wysoki SC% może być wynikiem stosowania krótkich fraz lub terminów występujących również w innych artykułach naukowych, co niekoniecznie stanowi o plagiacie lub złamaniu etycznych wytycznych wydawnictwa.

Na sukces publikacji naukowej nie tylko ma wpływ treść naukowa samego artykułu, ale również tytuł, abstrakt, liczba autorów czy też różnorodność ich afiliacji. Ponadto znaczący wpływ, o czym wielu autorów zapomina, ma także sposób w jaki przygotujemy wykaz piśmiennictwa w tekście.

Przed przygotowaniem manuskryptu warto więc zwrócić uwagę na poprawne użycie jednostek miar w danym kraju.
Poniżej prezentujemy tabelę z poprawnymi skrótami jednostek, które mogą być użyteczne w trakcie pisania manuskryptu.

Słowo „respectively” jest bardzo przydatne w publikacjach naukowych, jednak często zdarza się, że jest ono używane nieprawidłowo.

Wielu naukowców zgadza się, że zbyt częste autocytowanie („inappropriate authors’ self-citation A-SC) staje się rosnącym problemem. A-SC to niewłaściwa praktyka, która jest spowodowana przez coraz większe znaczenie wskaźników cytowań w karierze naukowców.

Ostatnio wykonane badania świadczą o ogromnej roli mediów społecznościowych (Twitter oraz LinkedIn) na zwiększenie czytelności czasopisma.

“Follow-up data from a large sample was used to estimate the incidence of carcinoma.” a może powinno brzmieć “Follow-up data from a large sample were…”