Link Amazon
Od dawna przymierzałam się do przeczytania książki, o której sporo dobrego słyszałam od swoich koleżanek – naukowców. Equity for Women in Science autorstwa Cassidy Sugimoto i Vincent Lariviere, wydana nakładem Harvard University Press (2023), przedstawia analizę prac badawczych i prezentuje różnice w publikacji artykułów i uznania dla kobiet naukowców.
Cassidy Sugimoto i Vincent Lariviere badają zróżnicowany pod względem płci proces publikacji artykułów w naukach biologicznych, fizycznych i społecznych. Korzystając z bazy danych artykułów czasopism Web of Science, autorzy demonstrują, że w porównaniu z mężczyznami kobiety są niedoreprezentowane na listach autorów; kobiety publikują o jeden artykuł mniej rocznie niż mężczyźni; a gdy kobiety pojawiają się na listach autorów, istnieje wówczas tendencja do niedoreprezentowania ich na stanowiskach pierwszego autora (głównego autora) i ostatniego autora (konceptualisty i osoby finansującej badania). Autorzy zaobserwowali, że artykuły z kobietami zajmującymi dominujące stanowiska pośród autorów (pierwszy, ostatni lub samodzielny autor) otrzymują mniej cytowań niż artykuły z mężczyznami zajmującymi analogiczne stanowiska, nawet po uwzględnieniu Impact Factor czasopisma.
Autorzy również przeprowadzili analizę czasopism, które obejmują raporty współpracowników z taksonomii CRediT. Doszli do wniosków, że kobiety częściej niż mężczyźni piszą oryginalny szkic artykułu badawczego oraz przeprowadzają badania empiryczne i gromadzą dane, podczas gdy mężczyźni częściej zapewniają wizję koncepcyjną, finansowanie i nadzór. Ponadto, kobiety seniorki będące ostatnim autorem częściej wykonują niemal wszystkie zadania projektowe w odróżnieniu od mężczyzn z pozycji ostatniego autora. Z kolei kobiety będące autorami ze środka listy autorów wykonują więcej czasochłonnej pracy eksperymentalnej i analizy danych, podczas gdy ich męscy odpowiednicy częściej powielają zadania ostatniego autora.
Ponadto kobiety liderki są z reguły bardziej zaangażowane w różne zadania związane z publikacją artykułów naukowych, rozdzielają przywództwo w zakresie zadań w sposób egalitarny pod względem płci i częściej uwzględniają kobiety-autorki.
Ogólnie praca kobiet zajmuje więcej czasu, co może z kolei tłumaczyć niższą ilość publikowanych przez nie artykułów.
Autorzy badają tylko obszar akademicki i wykluczają sektor prywatny i rządowy ze swoich analiz. Publikowanie artykułów jest często nieobecne lub ma niższy priorytet w pominiętych obszarach z badań, w których pracuje większość amerykańskich naukowców. Autorzy również podkreślają, że w swojej analizie w dużej mierze ignorują dane dotyczące rasy i pochodzenia etnicznego, ponieważ cechy te są definiowane inaczej w różnych krajach.
Equity for Women in Science dostarcza nowych spostrzeżeń na temat tego, gdzie praca kobiet naukowców jest systematycznie dewaluowana i niedoceniana. Gorąco zachęcam do przeczytania tej lektury w letni wieczor.